سردر حمام که با کاشي‌کاري مزين شده مربوط به دوره قاجاريه است، بعد از سردر هشتي ورودي زيبايي قرار گرفته که بدنه آن در اصل با نقوش زيباي اسليمي به شيوه آهک‌بري مزين شده است.
بر بالاي اين هشتي گنبدي مسقف که نورگيري زيبا و مشبک به شکل قبه تعبيه شده و وزنه‌هاي دايره شکل آن از سفال سبزرنگ و با شيشه‌هاي ساده مدور پوشيده شده است.
هشتي از طريق راهرويي به سربينه وسيع و زيباي حمام راه مي‌يابد، رختکن يا سربينه 8 ضلعي است و پوشش طاق و گنبد آن بر روي 8 ستون سنگي يکپارچه قرار دارد، تمامي کف و ازاره (آن قسمت از ديوار اتاق و يا ايوان که از کف طاقچه تا روي زمين بود) سربينه با تخته سنگ‌هاي مرمرين پوشيده شده و در ميانه آن حوض 8 ضلعي با ديواره‌هايي از سنگ‌هاي يکپارچه قرار دارد.
در قسمت جنوبي گرمخانه 3 خزينه آب وجود دارد که در قسمت جنوب شرقي و غربي آن‌ها 2 جايگاه معروف به «خلوتگاه» با ازاره مرمري و تزيينات آهک‌بري زيبا قرار گرفته، زير گرمخانه کانال‌هاي حرارتي «گربه‌رو» گرما را از «تون» يا «گـُلخن» حمام به بخش‌هاي مختلف گرمخانه انتقال مي‌داد.
در قسمت شرق و پشت حمام فضايي به نام «گاورو» بود که با دري به خارج حمام ارتباط داشت. اين فضا مخصوص ورود و خروج چهارپايان حامل کود و … بود. در انتهاي اين راهرو چاه عميقي است که آب اصلي حمام را تامين مي‌کرد.
اين حمام تاريخي به شماره 917 در 13/3/1351 در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است و به عنوان موزه دست‌بافته‌ها مورد استفاده عموم است.
119/
انتهای پیام/
